Uçuş Bağı

Artık hiçbir şeyi merak edemiyorum. Soruların yanıtlarını bilmiyorum. Soruları neden sorduğumu bilmiyorum. Soru sormak için heyecanımı bir rüzgara bıraktım ve o rüzgarı kaybettim. Razı olunmuş bir kaybın acısını neden yaşayayım? Bu histen emin olamıyorum ve emin olduğum tek şey yok olmuş duygulara alışmış olmam Bir bağı yok etmem gerekiyor. Hangi bağın doğru olduğunu anlamak için hislerimi dağıtmam gerek. Bu manevi bağ ağını anlamak için her bağı zorlamam ve bana ne hissettirdiğini anlamam gerek. His duymadığımda onu çekip koparacağım. Bağın zayıflığından neden utanıyorum. Bunca bağı kurarken mutlu hissediyordum fakat şimdi sonucu görebiliyorum. Eylem nankördür, zamanı unutturur. Sanki kime sitem edeceğim? Kendi kendime konuşuyorum fakat bu sesleri susturup bağlarımdan bir mektup bir de güvercin yapmak isterdim. Mektupların hepsini güvercinlerle yolculuğa çıkarıp uçmaktan yoruldukları noktada mektupları bırakmalarını dilerdim. Özgürlüğün benden uzaklaştıkça yok oluşunu huzurla izlemek isterdim.