EVLERİ CHURCHILL YAKTI

Anlamam gerekiyor hayatı

Bu yüzden düşüyorum peşime.

Masalardan erken kalkıyor

Düşlerimden uyanıyor

Yatakları terk ediyorum.

Yaşamak için gerekli şeyleri

Buluyorum heybemde

Gereksiz belki ama tekelimde toplanıyor

Anılar toplamak korkutmuyorsa

Anladığım şeyler olmuş.

Koca bir nefesin

Ciğerlere baharı getirmesi gibi

Ellerimi çekiyorum uzanamadıklarımdan

Bu benim özgürlüğüm oluyor artık.

Yürüdüğüm yollarım

Kucaklarken, aradığımı

Sevgim, ilahlaşıyor.

Yağmurlar koyulaşıyor

Kalpler toplaşıyor

Kelimeler değer kaybediyor

Eylemler revaçta.

Ben artık kalamam buralarda

Çok oyalandım çamurlarda

Sopam kırılıyor, sırtlarda.

Güzel,

Belli ki bu benim kendime

En iyi gelişimdir.

Kimden gittiğim bu ise

Rahata kavuşmaklar

Kolluyor arkamı.

Bir yerlerde karşılaştırırsa bu şehir

Neler içtiğimize bakarız,

Belki devam ederiz.

Bir sığınmacı kalbim var

Düzenli üzüldüğüm

Yanlış yerlere göçen ekseriyetle

Bir uçuşa heyecanlanan

Bir kuşa aşık olan

Bir kediye sarılı

Belki bir sabah vakti köpeklerle koşan.

Bütün bunlara rağmen

Yine de sen bekleme beni.