Oyunlara Mürekkep Bulaştı

Şu dünyada herkesin çözemediği bir şeyler varmış. Öyle diyorlar. Sanırım senin listen de güvenle başlıyor. Çözemedin ve eğer bir gün çözebilirsen, akarsular kadar mutlu bir akış içine gireceksin.

Büyük patlamaların kıyısından döndün, kalbindeki vazolar çatladı, söz verdin diğerlerine, kendine. Sonra unuttun ve tekrar buldu seni. Bir kış uykusu süresi kadar bile dayanamadın. Hep erteledin, kaçtın, kendini meşgul ettin. Kendini oyunların içinde buldun. Peki ya oyunlara ne oldu?

Korkular, korkuları getirdi. Geriye kalanlar huzursuzluk ve sanrılarla ikiz kardeş. Düşünmek, düşünmeyi getirdi. Geriye kalanlarsa tek kişilik oyun ve romansı öngörülerle evli. Sense ikiz kardeşlerle, evlilik arasında gelişmiş bir hayal ürünüsün. En zayıf ve istenmeyeninden. Dünyanın neresine gidersen git, bavulunun köşesinde seninleler.

Törpülenmek şart oldu bu saatten sonra.

Sonrasında hayatın dolma kalem mekanizmasında çalıştığını farkettin. Ne kadar çok mürekkep, o kadar çok mutluluk. Çünkü mürekkep varken kimseyi rahatsız edemezsin. Çünkü mürekkep varken yalnız değilsin, kimse seni istemezse eğer kendi kendine de yetebilirsin. Mürekkep varken seni kırmalarının ve seni terk etmelerinin bir önemi yok. Mürekkep seni kalabalığın içindeki yalnızlıktan kurtarır. Mürekkep sevgi doludur, seni anladığını ve seni merak ettiğini hissedersin.

Kaleminize mürekkep alın, onu mürekkepsiz bırakmayın. Mürekkebiniz bittiyse de boş kutusunu kalemin içinde bırakmayın. Bırakmayın ki eline kalemi alan, hüsrana uğramasın.