TANRIM, AL BENİ YANINA
- Nesibe Nur BALCI
- Feb 18, 2019
- 1 min read
TANRIM, AL BENİ YANINA
Hayatım boyunca anlatacak bir hikayem olsun istedim. Bir masal kahramanı edasıyla zorlukları aşıp kötülükleri yok ederek mutlu bir son yaşarım, yaşatabilirim diye inandım kendime. Kalbime yüklediğim sorumluluklar aklımı zorlarken vazgeçmeyi düşünmedim bir an bile. Sonra hayat bedel ödetmeye başladı sebepsizce. Neden diye sorgularken ben çoktan yitirmiştim bir şeyleri. Hayallerimi, inançlarımı, babamın her daim koruyacağını sandığım kollarını, annemin merhametini, en sevdiklerimi ve yaşadığım tüm anıları...
Ve ben yıllardır çare olamadığım kendimi gün yüzüne çıkan gerçeklerle tekrar yok ederken hayatla kavgam vücut buluyor yeniden en savunmasız yerimden.
Sunulan mutlulukları ödül sanıp kapıldığım hayatımda bunun daha büyük acıları doğuran bir fırsat hazırladığını anladım bana karşı. Yıllardır alamadığım cevabı duymak istemiyorum artık. Belki de kabullenmenin tam zamanı. Bu hayat için değilim, bu hayata ait değilim, gerçek kılabileceğim bir hikayem yok ve ben artık paralanmış ve asla paklanmayacak bir ömrün peşinde koşmak istemiyorum.
Tanrım, bahşettiğin bu hayatın neresindeyim bilmiyorum ve artık hayra yoramadığım her şeyin sorumluluğunu varlığıma atfettiğim bu bedenin ne kadar ölü olduğunu görmeni diliyorum.
Al beni yanına, al ki son demlerim seninle hayat bulsun...