Arafı bilmeyen insan yanıtlayamadığı her soruya arafa ait sandı. Yanılıyorlar. Her anlamın yanıldığı gibi yanılıyorlar. Görüşten geçmemiş anlam ifadesini kaybediyor. Akıldan bile geçmeyen düşünceler kimlerin akıllarına karışıyor? Bir nefesinizde, konuşurken, uyumadan önce, aklınıza düşüyor mu bir çocuğun masum duyguları? Akıldan geçmesi konunun üzerine düşünmek için yeterli vakit verilmiyor bize. Seferi anımsamaların bitmediği bu Dünya, göremediğimiz günlerde yine anımsanarak yok olacak. İyiye odaklanan niyet veya davranış nereye yöneltirse oraya yönelir. İyiyi anlamaya bu kadar açık bir zihne sahip olan insan, kötüye her zaman kararsızlıkla yaklaşır. Gerçeğin gizlendiği hiçbir an yoktur hayatta. İnsanlar gerçeği birbirinden sakınır. Bu saklama hevesidir ki akıllı gerçeğe muhtaç yetişir. Her şekle giren anlam arayışının mucizevi yanıtları, yaşamaya gelince yüzünü çeviriyor. Biz kötü çiftçileriz, yanlış anlamları verimli topraklara ektik. Unuttuğumuz bir nokta var. Evet, geldiği toprağı yere göğe sığdıramayan insanoğlu kendi aklında taş üstünde taş bırakmıyor. Hasatı ölümden olan bu budaklanmanın tek besini düşünmek. Düşünceyi durdurmak bir köstektir filizlenmeye. Bizler kendi akıllarımızı başkalarının tarlalarına ekip onları terk ettiğimiz için kötü çiftçileriz.
Fotoğraf: Mehmet Kaan İLDİZ